سهراب دانشگاهی

اهل دانشگاهم ؛

نمراتم بد نیست؛

قبله ام استاد است؛

جانمازم نمره؛

پیشه ام مشروطی؛

خرده هوشی داشتم؛

سر سوزن ذوقی،

که در اینجا خشکید؛

من کتابم را وقتی میخوانم،

که بگوید استاد امتحان

نزدیک است؛

دیشب اما خواندم آنرا،

همه ذرات کتابم متعجب شده اند؛